"حقوق یک دلار در سال" به زمان جنگ جهانی اول و دوم بر می گردد که مدیرانی رده بالا در طول جنگ، دولت و بخش خصوصی آمریکا را یاری کرده اند. قانون آمریکا، دولت را از استخدام افرادی که داوطلبانه و بدون حقوق درخواست همکاری دارند، منع کرده است. لذا این دسته از افراد قراردادی با حقوق صوری (و حداقلی) می بستند تا از نظر قانونی کارمند دولت محسوب شده و دارای اختیارات حقوقی باشند.
مثلا فرماندار ماساچوست (آلوین تی فولر) که خود فردی ثروتمند بود، در چندین پست دولتی به همین روش خدمت کرد.
پاول جی بلیزر مدیر عامل و موسس شرکت پالایش و نفت آشلند در کنتاکی نیز دو بار به عنوان کسی که در سال 1 دلار حقوق میگیرد (بین سال های 1933 تا 1935) به دولت خدمت کرد: یکبار تحت نظر اداره ملی بازیافت روزولت، به عنوان رئیس کمیته، و بار دوم (در زمان جنگ جهانی دوم) به عنوان رئیس هیات مدیره سازمان مدیریت نفت در جنگ.